مجموعه زیر و بم زیرزمین از قاف با آهنگسازی و تهیه کنندگی مهدیار آقاجانی در تاریخ هفتم مهرماه ۱۳۹۰ دو روز بعد از تک آهنگ ساز ما از فدایی منتشر شد. در این آلبوم فدایی، بیداد، ریویل، ۷خط و لوکی حضور دارند. نسخه اصلی این آلبوم دارای ۸ کار گرافیکی است که توسط هیراد صباغیان طراحی شده است و به صورت رایگان قابل دسترسی نیست. مشکلات قاف برای خروج از کشور و ضبط آلبومش باعث شده بود زیر و بم زیرزمین مدام به تعویق بیافتد و در نهایت فروش بی سابقه این آلبوم در زمان انتشار بسته شدن حساب قاف را به همراه داشت.
متن و تفسیر
برای دیدن متن یا تفسیر روی نام آهنگ مورد نظر کلیک کنید.
برای نوشتن دیدگاه یا تفسیر خود در مورد هر بخش روی آیکون رو به روی آن بخش کلیک کنید.
صبح مثنوی
عزت‌الله انتظامی: ببین، زندگی رو شروع کن، تازه جوونی، پاتو از روزگار برندار، از زندگی، نترس!
یکی بود یکی نبود، دیگه نبود گنبد کبود
جاش آسمون‌خراش داشت قد بلندشو، به رخ من می‌کشید، می‌گفت بلند بشو
خم نشو جلو هر کس و ناکس، به روی ناامید درو باس بس
پس برو سمت رویات و عشقت، جلوتر یه تابلوس، نوشته «گور بابای همه»
کاری رو بکن که می‌طلبه تنت، دنیا رو خدا ساخت، بری پی آرزوهات
خیلی خیلی زوده تا منم بشم یه آدم عادی و برم پی زن و زندگی، وقتی هنوز زنده‌ای
باید خرج کنی عمرتو تو یه راه نو. تو، می‌خوای عین همه بشی مهندس و دکتر؟
بشو، اگه، خودت دوست داری، میگن با والدینت باید دوست باشی
ولی نذا کسی مجبورت بکنه، سرکوبش بکنه، پرنده‌ی خیالت رو، بذا راحت کنم خیالت رو
چرا؟ کاری رو می‌کنی که تهش معلومه؟ کمی کار جدید، بابا کشف هم خوبه!
یه لشکر توی هر آدم آدم هست، آره هرچقدر بخوای بازم آدم هست
درون خودت، جوونی خودت، پس تنهایی می‌رسی به مقصود خودت
من منظورم اینه که، تف به دنیا و مال و ثروت، جهانی شدن رویامه، می‌رسم بهش پس
قافم و قافله‌سالار قافیه‌ام، نافم رو با مافیا بریده‌ان
بالاتر ۱
گوگوش: تو اگه باشی، آسمون صافه، غصه‌ها پشت، کوه قافه
من، می‌رم بالا می‌رم بالا بالاتر، من، می‌رم بالا می‌رم بالا بالاتر، من، بالاتر از این حرفا، می‌رم بالا می‌رم بالا بالاتر، من
من، می‌شم جهانی مثه دیپ دیش، تا که بگیرم مایه پیش پیش
نیس نیشی واس من گزند‌آفرین، چون هدفم بزرگه پس بگین آفرین
به این فکر باز و استعداد، «جوینده یابنده‌س» ذکر ماس
بسم‌الله، اگه تو هم پایه‌ای پسر، اگه می‌خوای تا بری به صدر، جدول، عین من
پس بدون، رفیق، ما برای ماورای باورای عموم مردم
آره داش ولی تو، ولی تو طاقت نداشتی و باختی
همون چیزی هم که از اول داشتی، کاشکی، بودی کمی سازگار
صد سال آزگار، جون بکنی…یه تخته پنیر، نمی‌تونی بخری پس
داشی انقدر نگو «گنده می‌شم پس کی؟» اصلاً وقت گل نِی
من، من، می‌رم بالا می‌رم بالا بالاتر، من، می‌رم بالا می‌رم بالا حالا
من، می‌خوام بشم محبوب، مثه تختی و فردین
همیشه بحثم سر زبون، مثه بزرگراه تهران‌شمال
خب شمام…بشو خاص عین اثر انگشتت و…خیر سر اون عمّت تو
تا کی می‌خوای، بکنی تکرار خودتو؟ خیلی خوب فکراتو بکن
بذا مثه کیارستمی بزرگداشت بگیرن….بزرگان برات. خب الان
تنها دغدغت اینه که…تو مهمونی، دامن دافی، بره بالا راز ویکتوریا برملا بشه واست
در هر حال الان، بگذریم، د پسر این مهدیار چرا فقط کلیدای مشکی پیانو رو دوس داره؟
چرا نیمه‌ی خالی لیوان باید محسوس باشه؟
به قول ۷خط، این لیوان باید، پر بشه پس، پرش کنین، نقطه ته خط
من، من، می‌رم بالا می‌رم بالا بالاتر، من، می‌رم بالا می‌رم بالا حالا
تاریکی
امان از دست این مردم پر ز هارت و پورت، منم و قلم و کارت و پودر
چرا غرق، تو لجنم؟ پس، کو عجلم؟ زودتر برم تا روحم ز من، خارج بشه و از شر این، بدن کثیف راحت بشه
ببین بی‌مایه فطیره به مولا، همه پلا پشت سر هم خراب، شدن
چرا پشت سر هم برام، معضل…پیش اومد و من عمرم، حروم حل این همه مشکل؟
معلومه درک نمی‌کنی خوشگل، وقتی بابا بمب مایه‌ست دیگه بن‌بستی نیست
بنزین می‌سوزونی جردن می‌ری، تا ببینی بینی کی بهتر عمل شده، اینا فقط تلنگره
بسه تاریکی! از، بس که چاه دیدیم، واسه زندگی، دیگه جایی نی، باشه درست میشه. آره تو راست می‌گی، نه! بسه تاریکی! از، بس که چاه دیدیم، واسه زندگی، دیگه جایی نی، آره می‌گیم که شاکی‌ایم، باکی نی
مثه گشت ارشاد چشمت دنبال ناموس مردمه، می‌رم بنگاه املاک سر کوچه، داریم از متری یک تا هشت ملیون
داریم عادت می‌کنم به هر شیپور و باش می‌رقصیم. کاش می‌ارزید…ثانیه‌ای زندگی تو تهرون
همه آدم‌نما شدن یا حیووندارم از دار دنیا یه قلیون…که اونم داره جمع میشه
رفتم به میدون، مثل همیشه خورد به گوش من: «حاجی تل، هروئین، کرک بدم؟»
گفتم «نه، مرسی، مچکرم، الان باید برم نه که داریم مشکل یه کم؟ باز سپلشک آید و زن زاید و…یه مهمانم، ز در آید.» نه!
بسه تاریکی! از، بس که چاه دیدیم، واسه زندگی، دیگه جایی نی، باشه درست میشه. آره تو راست می‌گی، نه! بسه تاریکی! از، بس که چاه دیدیم، واسه زندگی، دیگه جایی نی، آره می‌گیم که شاکی‌ایم، باکی نی
فقط یه روز آفتابی، بابا جدأ خیلی خسته‌ایم، کی می‌خواد اوضاع رو درست کنه؟ لابد انرژی هسته‌ای!
شهر، شهر گل و بلبل، باز دم کوک و الکل گرم که کمِ کمش برا چند ساعت…چشمو می‌بنده
هرچند بازم، اونم خرجش بالاس. تو ارتش داداش…زوری پسر بده، مرد تحویل بگیر، من ترجیح می‌دم بحثو نرم توش
جاش ممنونم از هر چی موادفروش، مرسی که ملت رو بالا می‌برین تو این جامعه‌ی مریض
یه تشکر ویژه‌م دارم از تو! مشتری عزیز، پسر یه نور می‌بینم در دوردست، تا نکشتنش باید رف زودتر، نه!
بسه تاریکی! از، بس که چاه دیدیم، واسه زندگی، دیگه جایی نی، باشه درست میشه. آره تو راست می‌گی، نه! بسه تاریکی! از، بس که چاه دیدیم، واسه زندگی، دیگه جایی نی، آره می‌گیم که شاکی‌ایم، باکی نی
بسه تاریکی! از بس که چاه دیدیم، واسه زندگی، دیگه جایی نی، باشه درست میشه. آره تو راست می‌گی، نه! بسه تاریکی! از بس که چاه دیدیم، واسه زندگی، دیگه جایی نی، اینجا پر ز قفله پس کو شاه‌کلید؟ نه!
هدف
اینجا خیابونه، ایرانسل که نیس اعتبار بخری، یه انتقاد ریز، تو بابات پولداره پس، نکن دخالت خواهشاً
کار ما عین کاربنه، همه کپی می‌کنن و قپی در می‌کنن واس خودمون
ما سقفی نداریم واس کارمون، حتی آسمون، وقت کمه خلاصه میگم و نوت بردار
یه رپ فارسه و قاف حکم‌فرماش، تو مهم نیستی که هر کی هستی باش
ترسی نیس که ما، کاربلدیم و بلدیم کارو، کاربلدی و بلدی پاشو
برپا، من واسه جنگ سرپام، حرفام از دهن، فردا من سرم، اینه سند پیشت این حرفا رو من زدم
این‌قدر عقب نرو، پا رو بذار رو پدال و گاز، وقف هدف بکن، هر چی پول اسکناس، وقت رو تلف نکن، بازم از هدف ناز بکش، زدن زنگ درو، ببین کیه شاید شانس باشه
هدف مهمتره، قسم به بالاسری، آفرین، می‌دونی که روز دیگه بالاتریم
می‌ریم بالا ولی نه با علف و سیگاری، با هدف و بیداری به جلو قدمو می‌ذاریم
مهدیار حرفی با بیت می‌زنه، گوش کن، جلو ما هر چی کوه بود پودر شد
غول بود دود شد، چک شد نقد، واسه همینم هر جا رفتم چشم خوردم
بدخواها حرص خوردن، هی گفتن «اِله بِله جیمبله»، کی می‌تونه مثل من مانور رو بیت بده؟
کار من شیک و یک، هه هه، از من رپ، از تو خوردن حسرت، کار ما نداره تاریخ مصرف
اگه پایینیم بالاس مقصد، علی حرف زد، پس نمی‌زنه زیر حرفش اصلا
این‌قدر عقب نرو، پا رو بذار رو پدال و گاز، وقف هدف بکن، هر چی پول اسکناس، وقت رو تلف نکن، بازم از هدف ناز بکش، زدن زنگ درو، ببین کیه شاید شانس باشه
آباد می‌کنم ایران‌زمین رو مثه مرکز تجاری گلستان
من یه روز شمارم نصب کردم، روز شمار، تا اون روز تو بشمار
تا قاف سر قول بمونه و…قاف، قالشو بکنه
مهدیار بیتاش مریض‌تر از قبل شه، رپ فارسی خوابش بپپره
بهتره یه ذره صبر کنی تا…بهتر یه ذره رپ کنه قاف
بعدم بهتره یه ذره صبر کنی باز، آخه شاهنامه آخرش خوش‌تره داش
قلم با تو هر قدم به طرف هدف، اگه سرم بره می‌نویسم وقت نشه تلف
با ریتم بیت برقص و سیر کن، کار اینه که می‌شنفی، الان اینجا و فردا پولا رو می‌شمریم
این‌قدر عقب نرو، پا رو بذار رو پدال و گاز، وقف هدف بکن، هر چی پول اسکناس، وقت رو تلف نکن، بازم از هدف ناز بکش، زدن زنگ درو، ببین کیه شاید شانس باشه
قسم به بالاسری، خار تو راهت نیس، قسم به بالاسری، هراس یارت نیس، قسم به بالاسری، ناامیدی کارت نیس، قسم به بالاسری، دشمن ساکت، هیس!
ایران
بخش یک - قاف
تو پاتو، بذار به شهر من، لپاتو، می‌کشن و بعد میگن «ببین شیتیل‌میتیل بینم چقدر داری؟»
می‌دی زیرمیزی همه جا از شهرداری، تا خود دادگاش، حتی پاسگاش اینجا خریدنیه، همینه، آره یه کم عجیب غریبه
غریبه سر پایین، وقتی راه می‌ری، اول باید به همه یه شب شام بدی
تا، بتونی بگیری، بالا سرتو، اگه مهمونی بگیری میان بالا سر تو
ولی نترس خرجش فقط تراوله، می‌گیره، می‌ره، رفت، ادامه بده
خب اینم قوانین خاص زیرزمین، اینجا مال ماست، باید باج بدی، همین
پارتی دم‌کلفت داشته باش عزیز، جاش جلو هر خری کاسه دست نگیر
ای، ر، الف، نون، اینجا ریاضت اهمیت نداره، اینه سهممون، بره بیرون هر کی عادت نداره، آره ای، ر، الف، نون، ایجا ریاضت اهمیت نداره، این، رو، پس بدون، اینجا نیست جای کسی که طاقت نداره
بخش دو - قاف
ما همه‌چی خیابونیش رو دوست داریم، از مرام تا زناشو
چرا رفیقم پای کرک، یهو هلاک و فنا شد؟ جنس تو رگ زدن، تنها دوا شد، برای رنج
حیف اونا که تو جنگ…پر پر شدن، نه الحق تو هم، می‌دونستی بعد جنگ می‌خواد بشه این، عمراً حاضر نبودی که بری روی مین
دین این نیس مگه؟ عدالتو بکنیم، رعایت، تجارتو بکنیم، رها فقط از راه حلال…پول درآریم و نه از راه خلاف؟
ولی اسم اینجا ایرانه دیوانه، قانون می‌نویسن که پشت ویترین باشه
زندگی تو ایران کلی بامزه‌س، ۷خط، «ها؟»، بپا نمونی جا از ضرب
ای، ر، الف، نون، اینجا ریاضت اهمیت نداره، اینه سهممون، بره بیرون هر کی عادت نداره، آره ای، ر، الف، نون، ایجا ریاضت اهمیت نداره، این، رو، پس بدون، اینجا نیست جای کسی که طاقت نداره
بخش سه - ۷خط
اینجا ایران، تفنگ نه، خون آره، حالا شر سر ناموس یا که پول باشه
حقوق بخور و نمیره، شکستن قانون عرفه، با این شرایط شرافت کاری حرف مفته
تو خیابونا مرد هس ولی مردنماست، اینجا زور حاکمه، حکومت شرخراس
جالبه نه؟ یکی از بی‌پولی پابرهنس، مایه‌داره ککش نمی‌گزه، طالب مرگه
هر چی بی‌پوله، اگه دستت اونقده، نیس که دهنتو پر کنه، دخلت اومده
اینجا ایران، باید از صبح تا شب کارِت، حمالی شه که بچه‌ت گشنه نخوابه
بیکاری، نصف جوونا چِت یا تَل‌باز، نشونه‌ی بدترش هم فقر یا فحشاس
آره حاجی اینجا خرابه وضعیت، و ریاضت نداره اهمیت
ای، ر، الف، نون، اینجا ریاضت اهمیت نداره، اینه سهممون، بره بیرون هر کی عادت نداره، آره ای، ر، الف، نون، ایجا ریاضت اهمیت نداره، این، رو، پس بدون، اینجا نیست جای کسی که طاقت نداره
حس غریب
هه هه هه، آخه با کی می‌خوای بشی وا، مهم اینه که با کیا بشی تو وارد مافی، مهم اینه که کی پش...
ببین اصلاً مهم نیس چجوری وارد خیابون می‌شی، گوش کن. ببین. اصلاً مهم نیس، مهم اینه که کی پشتته. کی؟ با کی می‌خوای بشی
وارد مافیا، پاتو نذار زیرزمین، هست واست لیز عزیز، تیزترین، دشنه‌رم بیاری جیگر مهمه، جیگر یه نکته
جدا نشه دستت از دست بابات، بادبادک بالا سرت، ابریشم زیر پاهات، همونجا جات خوبه. دردسر واس چی؟
حسرت به هر چی بچه مایه‌داره، پای ثابت نقش و نگار، تن کوچیکای محل بخیه‌س، ولیعصر رو یه روز شروع کن
از پایین برو بالا تا تجریش، انباری تا باغ و اون مشتی‌ش، ملت دارن زندگی می‌کنن توش، یه سریا بیرون زندان و بقیه‌م توش
یه حس غریبه تو ترک‌های آسفالت، چه حس غریبیه، من حرف دارم واستا، شب ما تو پاسگاه و تو می‌خوری پاستا، ما واقعی و تو فقط می‌بافی داستان
بالا پایین شهر باس باشی، نفوذت بیشتر از شهردار داشی، چون باس بشناسنت، باز بشکافمش
سینه‌ی خیابونو چرک‌های چند‌ساله جاری بشن؟ «پسری که فقط ۱۶ سال داشت به قتل رسید»، روزنامه‌ی زرد، پر شده از این خزعبلات
بیا خودم برات ضامنت بشم، ولی خب خرج داره، چون من ساده، جای پامو سفت نکردم دادا
طالبان هم منحل شد و واس ما، صاحبان ۰۲۱ حالا، رقیب نمونده
رفیق معلومه زبری آسفالتو حس نکردی، طبیه کفشات، تو حس نکردی، زیر پات خالی میشه چه حسی داره
یه حس غریبه تو ترک‌های آسفالت، چه حس غریبیه، من حرف دارم واستا، شب ما تو پاسگاه و تو می‌خوری پاستا، ما واقعی و تو فقط می‌بافی داستان
ببین قبلاً هم گفتم، دستات آلوده‌ن نمی‌بینن قلبت، کار ندارن چی گذشته از قبل بت
باج‌گیر بودی؟ یا باج‌بده؟ بردار رولی رو که کام بده
ببین مایه تو جیب داری خب بیا پیش ما، واسه مایه آره ماها می‌ریم پیشواز
کار ما تبدیل سبز به سبزیه، چون کار نیس خب، تقصیر من چیه؟
رابط بین مایه‌های بالا و، کاسبای پایین ماییم حاجی
از شمال پول می‌کشیم جنوب شهر، کمرنگ‌تر شه اختلاف، شده حدودشم
خب آب پایین می‌ره باس بدونی، سر بالا بخواد بره می‌خونه یاسشم واسه رومی
یه حس غریبه تو ترک‌های آسفالت، چه حس غریبیه، من حرف دارم واستا، شب ما تو پاسگاه و تو می‌خوری پاستا، ما واقعی و تو فقط می‌بافی داستان
باز نامجو گیرش اومد سیگار و چایی، پرفروش‌ترین دارو شده سیانور حاجی
وقتی زیادی داری پول، پیانو داری تو، کاخ مجللت، خب می‌خری از عزرائیل هم جون
پول رو پول میاد و وضع تو بهتر، روز به روزم اون فقیره له‌تر از قبل زندگیش
یالا بِم بگین، عدالت کوش پس؟ دارم می‌شنوم، سر تا پا گوشم، آره می‌شنوم، جوابات کوشن؟
جوابات کوشن؟ می‌دونم جوابی نداری، ولی یه سری حرفا بود که باید زده می‌شد، همه‌چیز هم البته نمی‌شه تو آهنگ گفت، حالا می‌خواد بیتش مال مهدیار باشه
خاورمیانه
اینجا همه زیر تیغن...حالا یکی رو شاه رگشه و چشم به راه عزرائیله، یکی هم اونقد گردنش کلفته که حسش نمی‌کنه، هه، دست و پا نزن، بدتر غرق می‌شی
بخش یک - قاف
همه میگن میانه روی خوبه، پس چرا خاور اینجوری نیست؟ پر ز خون ریزی، غرق تو فقر، ولی زیاده پول تو جیبیش
آره بوش و بی‌بی ش بلر بوی سوخت تو مشامشون وزورشون به زورمون می‌چربه
ولی زوده پولمون تو بورسشون بچرخه، ببین جنوب شهر جهان، جهان سوم، پاتوق لاشخورا
صدام حسین، فرعون، طالبان، القاعده، اسامی رو ول کن، چون وقت و سقف کوتاست
بپا سرت نگیره به سقف، اینجا زمین هم سسته حتی زیر ارگ بم
آره غرق تو باتلاقیم همه، چونکه! خاور میانه وطنه، آره! آره غرق تو باتلاقیم همه، چونکه! خاور میانه وطنمه
بخش دو - لوکی
This ones for all my motivated homo-sapiens, Who know how it feels to roam the globe as though you're aliens
Whether you're Iraqi, Felestini or Iranian, Love is love, blood is blood, you know it flows the same within
The middle-east, Where the biggest military's on a killing spree, The Statue of Liberty won't let the people live in peace
What was the explanation, for Mosaddegh's replacement? Cos he refused to let his nation become a petrol statio
Or was there other reasons? There's always something deeper, What's new, land of corrupt coups and puppet leaders
Leave war, don't need more than a pack of lies, They don't wanna see your resources nationalized
آره غرق تو باتلاقیم هـمه، چونکه! خاور میانه وطنه، آره! آره غرق تو باتلاقیم هـمه، چونکه! خاور میانه وطنمه
خ الف واو ر میم ی الف نون هـ، خ الف واو ر میم ی الف نون هـ، خاور میانه، حتی طلا سیاه، افکار رؤسا کوتاه، دیووار، پایان رویاها
آره غرق تو باتلاقیم هـمه، چونکه! خاور میانه وطنه، آره! آره غرق تو باتلاقیم هـمه، چونکه! خاور میانه وطنمه
!Double double double Double P, London to Iran, Hold tight Rev. Mahdyar, Quf, Peace and love
فضای سرد
هر، هر کی تک بیاره اون گرگ میشه، میشه
میگن هر کی تک بیاره گرگ میشه، آره اینو همه شنیدن، خب میشه
گفت همه یه جورایی تک آوردن، توی لاشخوری گرگ و از رو بردن
از تو مُردن، اما زندن ظاهراً، یه کارایی می‌کنن که انگار ساحرن
صدی بیست‌سه از مایشون پول می‌کشن بیرون، میفرستنت تو گور پای پول باشه در میون
افسانه نیست، همش حقیقت محضه، نمی‌شه انکارشون کرد، بکن تو مغزت یه لحظه
ببین کیا بدتو می‌خوان، منتظرن اول بری بعد تو بیان
اگه خطری نبود تو راه یا سود داشت، پس یا سریع پارول بده یا زود باش
رو کن هر چی تو چنتته، دست دست نکن، باید حتماً ببری، این دست دست توست
توی این، فضای سرد، جایی هم، واسه زندگی مونده مگه؟ اگه دیدی یکی گرگ نیست، حتما اون، یه طعمه‌ست
واسه گرگ‌های هار توی جنگل، پالتوی سنگ هم تن قلب هاست، جوجه‌ی امروز، لاشخور فرداست
تهران، مثکه دیگه کلا تار شده شب هاش، ای کاش، جوون خرج نداشت و جوون مرگ نمیشد رفیقم
ببینم، تو که شب شام می‌خوری زیر لوسر شمع، یه بار قدم زدی زیر پوست شهر؟
بوی پنیر، روی زمین پر خون، خب بدون، جای هر کسی نیست
به کلان دسترسی نیست، چون بازاریا خریدن، تا بی آزاری یا اذیت پول چاپ کنن
تو رام تو رَم، مثل یوسف تو چاه کنن، پولدار شدن گوسفند فروشا و شهر رو گرفتن، پس زود باش تو هم
توی این، فضای سرد، جایی هم، ، واسه زندگی مونده مگه؟ اگه دیدی یکی گرگ نیست، حتما اون، یه طعمه‌ست
رفیقات رو نگاه، رقباتن در اصل، درت می‌مالن میگن «چاکریم دربست»
تیز می‌کنن دندون واسه پول و ناموست، کارشون که گیر باشه هر روز میان پابوست
وای از اون روزی که محتاج خلق شی تو، ولت می‌کنن تا تو منجلاب غرق شی
و میگن حواستو جمع کن به جا اینکه گرگ بشی، مگه میشه لای گله گرگ باشی گربه شی؟
پیرامونت پُره پلیدی و تزویره، پرپر شد و پاک کم کم تصویر روزای قشنگ
شاد، آسمون آبی از اذهان من و تو، زدیم توی کفخوابی
نه داش من، اینجوری هم نباس باشه، اگه کسی هم انسانیت نخواست، باشه
وقت اصلاح خویشتنه، پس پیش همه، گفتن «مرام کو؟»، بگو هس، پیش منه
توی این، فضای سرد، جایی هم، ، واسه زندگی مونده مگه؟ اگه دیدی یکی گرگ نیست، حتما اون، یه طعمه‌ست
این راسته که میگن از ماست که بر ماست، واسه باورش کافیه یه نگاه به دور و ورت بندازی، اون‌وقت همه‌چی رو خودت می‌فهمی، آره، قاف، حتما اون، یه طعمه‌ست
مرجان
مرجان: سهم من بوسه‌ی گل نیست، سهم من زخمه‌ی خاره، سهم من کجا نسیمه؟ سهم من موج و غباره، کسی در منه که غمگینه همیشه، دلی که تنها باشه جز این نمی‌شه
بخش یک - قاف
فتح کردی تن من رو، از پیشم اصلاً نرو، مثلاً تو بودی داف سبزه‌ی من، مرجان سخته یه دم دور بودنت
لحظه‌ای پس، از پیشم نرو، پِی‌ت اومدم از تهران تا لندن و رد پات همه‌جا بود ولی رفت به باد
هر چی پول مول وقتی، هر چی مولکول داشتم تقدیم کردم
اما، نمیفهمم بوسیدن لبات...واسه من عادت شده؟
راه دوستیت راستش الان، تازه من دارم یادش...می‌گیرم، اصلاً نخواه ترکت کنم
چون می‌خوام فقط رو خودت باشم، نه قرص و هر چرند دیگه‌ای
نپرس تو از پرنده بی‌‌دلیل چرا پرواز می‌کنه؟ حتماً تویی باش
چی؟ چرا درخواست می‌کنم؟ حتماً خوبی کاش...از پیشم نری، تا بیشتر از این
نسخ‌ت نباشم و نشم عزیزم اگه دیدی خندیدن، نئشه‌ن، مریضن
مرجان: کسی نیست سر روی شونه‌ام بذاره، شاخه‌ای گل توی خونه‌ام بیاره، کسی نیست که بشکنه تنهاییمو، پا میون آشیونه‌ام بذاره، خیلی تنهام، خیلی تنهام چه کنم؟ ای خدا با کوه غمهام چه کنم؟
بخش دو - ریویل
Anyone who knows me knows we roll together, You're something that I hold close forever
And just in case you didn't know babes I wrote this letter, Together more than 10 years now still wanna know you better
My green eyed lady, mellowed out and changed me, from back in the days, on the estate I was crazy
I didn't know you, you were holed up with some next fellas, I'd see you rolling with the olders and I'd get jealous
like fam I want that, damn I'm on that, I couldn't reach you I had to plan the contact
like I know a man who knows a man who said he knows you, like good things in life you were hard to get close to
Started to know you better and better, that's when I noticed you got fresher and wetter
I, took you home and started wrapping my own grams, and now I know you better than the back of my own hand
Never rush when I touch you, rough but gentle, and every time our lips brush its just so special
When I met you I had to tap my lungs for breath, You went straight out you were probably unimpressed
but I changed that soon put the flame back, Gave you space never mixed your flavors in the same sack
I had to open my heart and let it all pour out, I gotta go I gotta go I hear you calling me now
مرجان: کسی نیست سر روی شونه‌ام بذاره، شاخه‌ای گل توی خونه‌ام بیاره، کسی نیست که بشکنه تنهاییمو، پا میون آشیونه‌ام بذاره، خیلی تنهام، خیلی تنهام چه کنم؟ ای خدا با کوه غمهام چه کنم؟
میان غمهایم
بخش یک - قاف
میون غمهام، تک و تنهام، تنها گوش شنوا واسه حرفام بیت مهدیار بوده و بس
پس می‌شونمش، سر سفره‌ی دلم، بذا عقده‌ای بشم، تا هر چی که دوست دارم بهت بگم
الان کنار پنجره، چنبره زدم، آره همرامه قلم، ببین، بنویس بریز اشکات رو
بدون علی هست با تو، نمیره شعر از یاد و برا همیشه زنده ست تو قلب ها
ضمنا اون هوا که آفتاب داشت توش کوش پس؟
باز تو شهر، صدای ناله‌ی ملت سر به فلک می‌کشه و هیشکی نی به یه ورش هم، پیش‌بینیم اینه: مرگ شهر
میان غمهایم، منم غرق می‌شم مثه بقیه، میان غمهایم، این دور و ورا ناجی حاجی کسی ندیده
بخش دو - فدایی
هنوز معطلی که شانس بزنه به در، بنگر یه ذره به وقت، ببین
واسه هدف از همه چی گذشتیم، پس صرفاً دیگه جای گذشت نیست
زمان رو کشتم بعد عرض تسلیت به وقت که تنگه، قلم و کاغذ دستم حتی خط نیست رو ورق
نه من نخ وصل نیست به سرم، لاغرم اونقد که گشاده پوست رو تنم
میون غم‌ها نشستیم با تموم خاطرت، از اون چاه دراومدیم تو این چاه یه‌راست
سازگاریم با بازداشت و پرس‌وجو به هر شکل، می‌شی سخنور هر جا باشه به صرفت
الان بردگی نوینه، پوله جای زور، که بشینه دولت پای سور و سات خوب
داش همه روزه همه جوره کجه حال و بارمون، آره آقای پلیس، خوبه ناز خوارتون؟
میان غمهایم، منم غرق می‌شم مثه بقیه، میان غمهایم، این دور و ورا ناجی حاجی کسی ندیده
بخش سه - قاف
صدها بار گفتم و باز، میگم اگه علی این فرصت رو داشت
عوض می‌کرد چهره‌ی شهر رو واسه ات تا حتی با صد تا معضل و مشک، پشتت نشه خم
پشت سر هم، چپ و راست داره بلا میاد سرمون و حوالی تنمون کرخی گرفته و حقیقت هر روزه
افسوس که، از دست رفتم، رسماً خسته‌ام، ولی چه میشه کرد؟ ترک عادت موجب مرضه
غرض منم اینه که بگم بِتون، برادری، تو تهران کم هستش
شاید فکر کنی برابریم، پس بنابراین…سرت سخت مثه کبک زیر برف پنهانه
و فصل بهار که بیاد تو باز رفتی، پس حقته، وصله بِت، فاز منفی
میان غمهایم، منم غرق می‌شم مثه بقیه، میان غمهایم، این دور و ورا ناجی حاجی کسی ندیده
میان غمهایم، بی تو، تنها تنهایم، تنها
بالاتر ۲
دیگه لبریز شده زیرزمین عزیز، اگه دیوونه نباشم هم من مریضیم و نمی‌تونم ترک کنم
از خودم دور شدم اگه کنم، من این کارو، معنی فالو، توجه بکن این دفعه چون
فال‌فروشام دیگه حفظن شعرام رو، پیکان تا پرادو پشت چراغ، آهنگ منو میذارن پس نگو چرا
عمل می‌کنم مخو سرپایی مندیدی چطور میکروفن تاب می‌دم، همه هیپنوتیز می‌شن و بم قاف میگن؟
اصلاً قافیه هم بدون قاف فقط یه حرفه، بمون با قاف فقط یه هفته
تا ببینی سختی زندگی رو، مهدیار می‌گه ول کن اینو، چی؟ همخوانه؟ برو بریم خب
دست بره بالا حالا، بالاتر، دست بده به ما حالا، حال بد، دست بره بالا حالا، بالاتر، دست بده به ما حالا، حال بد، می‌خوام مریضی‌شو، حس کنی حس کنی، حس کنی حس کنی، حس کنی حس کنی، می‌خوام مریض شی و بسپری بسپری، بسپری بسپری، افکارتو دست من
اگه مارو می‌خوای باید بیای بالا، آره بالای قله‌ی قافه جای ماها، دیگه آوازه‌ی ماها رسیده به آلاباما
حالا ماها، ارتقاء اقتصاد ملی رو، می‌خوایم رخ بده، نخبه که، دیگه نی بخواد پخته شه اینجا رو رشد بده
فرارو به قرار، ترجیح دادن و همین برا، من کافیه تا واسه اینکه بگم ایران هنوز زنده‌س، محمد اصفهانی و گوئن استفانی رو ترکیب کنم
حق بده بم پس، بسه از بس، این پاپ مجاز، گه زد تو موزیک، هیپ‌هاپ هم جدا از این بحثا نیست
نیست کار شما، این‌کاره‌ش غلاف کرد ، خلاص کرده هرچی علاقمنده
دست بره بالا حالا، بالاتر، دست بده به ما حالا، حال بد، دست بره بالا حالا، بالاتر، دست بده به ما حالا، حال بد، می‌خوام مریضی‌شو، حس کنی حس کنی، حس کنی حس کنی، حس کنی حس کنی، می‌خوام مریض شی و بسپری بسپری، بسپری بسپری، افکارتو دست من
کافیه قافیه‌بازی قاف قاف، قاف تو بافقم الان طرفدار داره
میرن با دیدن من از حال آره، این جمله باید رخ بده، این جوینته باید رول بشه
تا بینیم اصلا، چند چندیم، من مغزم این، جوری که میگن، تا ۱۰ سال دیگه پوسیده اینقد
مثل موش آزمایشگاهی، چیزای مختلف‌و روش تست کردم
حتی، خانوم گوگوش حس کردن، قدرت منو
من اگه باشم آسمون صافه غصه‌ها پشت کوه قافه اگه دوست داری باش باد موافق
نبودی هم بهتر، نباش مانع آره خداحافظ
دست بره بالا حالا، بالاتر، دست بده به ما حالا، حال بد، دست بره بالا حالا، بالاتر، دست بده به ما حالا، حال بد، می‌خوام مریضی‌شو، حس کنی حس کنی، حس کنی حس کنی، حس کنی حس کنی، می‌خوام مریض شی و بسپری بسپری، بسپری بسپری، افکارتو دست من
شب خزان
خیابون و برگ، زرد و خاکستری، زیر و بم شهر، هی مردم زیرزمین
شد خزان، بشنوید ولی بِش نگید، که شهر داغونه
هر کی مایه اش بیشتره شهردار اونه، شد خزان
حیف، حیف، نرفت تو گوش کسی، چیک، چیک، قطرات کثیف بارون
آروم بارون چرک‌ها رو می‌شوره با خون آروم، چرا غرق تو لجنم؟ بِم نگفتی
گفتم اینجا پره چاهه بپا نیفتی، همه کمک می‌کنن ولی نه مفتی
هر چی درده دیدیم ولی نمردیم، دادا داری دو تا چشم، ببین چرک شده قرص ماه
زمستان هشتاد و شش، عین نقطه قاف
پایان هر چیزی، آغاز درگیریست، قاف، داش، تو هیچی نیستی، آره ولی دارم میام بالا ریز ریز
ببین! پایان هر چیزی، آغاز درگیریست، قاف، داش، تو هیچی نیستی، آره ولی دارم میام بالا ریز ریز
دیدگاهی بنویسید
برای مشاهده دیدگاه های کاربران یا نوشتن دیدگاه کُلی راجع به این نوشته روی آیکون رو به رو کلیک کنید.
