مجموعه یک از نوید صدر دومین مجموعه رسمی اوست که در بیست و یکم آبان ماه ۱۳۹۴ تحت تشکل دیوار منتشر شد. آهنگسازان اصلی این مجموعه احسان ضیا (آتور) و مضراب بودند، پیمان یارا عضو تشکل پلاک به عنوان آهنگساز مهمان در آهنگ یک روز آفتابی حضور دارد. جالب است که خود نوید هم در آهنگسازی دو ترک از این مجموعه دست داشته است. بامداد از تشکل پلاک و رض عضو تشکل دیوار به عنوان رپکن های مهمان در مجموعه یک همکاری داشته اند. طراحی جلد این مجموعه را احسان ضیا انجام داده است.
برای دریافت جداگانه آهنگ ها روی نام آهنگ مورد نظر کلیک کنید.
- بهم بگو - به همراه بامداد (مضراب)
- پرنده (احسان ضیا و مضراب)
- حوا (احسان ضیا و نوید صدر)
- آرامش (احسان ضیا و نوید صدر)
- دنیا (مضراب)
- یک روز آفتابی (احسان ضیا و یارا)
- دیروز، امروز، فردا - به همراه رض (مضراب)
- راه میره (احسان ضیا)
متن و تفسیر
برای دیدن متن یا تفسیر روی نام آهنگ مورد نظر کلیک کنید.
برای نوشتن دیدگاه یا تفسیر خود در مورد هر بخش روی آیکون رو به روی آن بخش کلیک کنید.
بهم بگو
بخش یک - نوید
سر زد از افق مهر خاوران، یا مادر بود یا هنرمند که چشمش خواب نداشت
البته مادر، هنرمند و هنرمند مادره، اگه درست ببینی آخرش، بگذریم
این شهرو دود، میکنه تابوت، توی دستگاه شور یا یه کمی بعد ماهور
اسیر مونده بین کوه هاش، تن منم عین دود، اگه من رو از این شهر میتونی ببری بم بگو
بم بگو فرودگاه، برا اومدنه یا رفتن، غربت برا رفته هاس یا برا اینا که هنوز هستن
بهم بگو که آفتاب، برا دیدنه یا سردرد، میگرنی این رو خوب میدونه، بپرس ازش تو حتما
بهم بگو، خم شو و در گوش من بلند بگو، بچه ی توی کوچه کو؟ رو پشت بوم خونه کو؟
بهم بگو حسرت یعنی پول یا تالار وحدت، این همه عقده ی کهنه همیشه باهامه هر شب
بخش دو - بامداد
دنیا به من گفت، چی گفت؟ در گوش من گفت، چی گفت؟ کاری که دنیا میکنه، سیاهو رسوا میکنه، مشکی رنگ نور میشه، عاقبتم خوب میشه، دنیا به من گفت، خودش به من گفت
دنیا به من گفت، چی گفت؟ در گوش من گفت، چی گفت؟ کاری که دنیا میکنه، سیاهو رسوا میکنه، مشکی رنگ نور میشه، عاقبتم خوب میشه، دنیا به من گفت، به من دروغ گفت
بخش سه - نوید
بهم گفت عاشق نشو، وقت شدم گفتش نیستی، وقتی دید هستم گفتش، نمیشه، نمیشه
ما هممون دنبال یه نیمه دیگه ایم، چون این یکی نیمه رو باختیم
اون یکی نیمه رو وقتی میبینیم، که این یکی نیمه رو ساختیم
چند تا نسل قبلم، همه محصولات جنگن، ولی نسل تلخ من هم، همه آرتروز گردن
ابروها همه نخ، چشم ها دوخته به کف دست، لباس میبافن از یه عشق به یه مانکن
رو به روت رو نگاه کن، الآن دیگه برا همیشه هست، خاطرات خیلی قشنگن، ولی نمیشه گرفت از همشون عکس
عکس پریدن با... عشق به موندن با... سکوت خونم با... خیسی گونم شد...
زندگی بم گفت، چی گفت؟، در گوش من گفت، چی گفت؟ کاری که دنیا میکنه، آدم رو هویدا میکنه
زندگی بم گفت، چی گفت؟ تو تاریکی گفت، چی گفت؟ تو سختیا گفت، چی گفت؟.. زندگی بم گفت.. در گوش من گفت.. چی گفت؟ چی گفت؟
پرنده
شاید دنیا دوسم داشت که سحر نیومد، رویام موند باهام عقب نمونم، از آرزوم
واسه اون، بمونم با مهتاب تا که روز، شیرین نباشه، تنها بشینم، پی بارون رو از صحرا بگیرم
دنبال ستاره ام که مثل نگین، برق بزنه و ازش قصه بگیم
خودمم ستاره بشم مثل خورشید، زهره و ناهید و آتیش بزنم
با بیت برقصم مث پروانه، شکوه من ته حرفامه
Wish i was a bird, i’d warm you in my wings
کاشکی پرنده بودم، تو رو گرم میکردم لای پرام
بی عاطفه نیستم، وقتی با ترنم و ملودی خیسم
زندگیم لوپ و ضربه، قاصدکم توی شهره
ندام مژده میده به همه، صبح لخت و بی پرده بعد شبه
یه ساقی میخوام با تبسم، همیشه گرم نگه داره تنم رو
یه مردم که پشت اخمم، همیشه زیباست گم شه لبخند
من رو نمیتونن ببرن چون سختم، امشب گیتی رو آذین بستم
Wish i was a bird, i’d warm you in my wings
کاشکی پرنده بودم، تو رو گرم میکردم لای پرام
حوا
امشب شب آخریه که ما بهشتیم، بده زهر رو حوا، بده سیب...
میخوام برگردم زمین، فردا شب همین موقع، جهنمیم
تو قصه ها نوشته شیطون یه ماره، بی پدر، شیطون چشاته
فرشته ها مست بودن تاریخ عوض شد، آهنگ ریتم نداره، من ریتمم، رد کن
ضرب رو ول کن، احمق من ضربم، مثل خیلی اوقات میخوام از قصد نفهمم
چی گذشت به من، که له شدم، این شدم، بعد اینکه خودکارم رو ول کنم میشمرم
چند بار اومدم هر روزت تو خوابت؟ چند دیقه مونده بشی عروس اون…؟
امشب نامرد تویی، زن منم، نمیبینی؟ دستمالا زیر خون و اشکمن، حرف نزن
لبخندم بزن بگو حتما بله، کلی پول پای اون حلقه ات رفته
وای، صد وای، کاشکی بیدار بشم از خواب
سر قولمم، میخندم ولی اشکام، دست خودم نیست والله
نه، طعم زهر سیبت هست بام، مثکه جدی جدی بیدارم الآن
رفیقام دیدنم وقتی زدم اوغ، من عادت کردم به تهوع
انگشتش رو گاز بگیر، عسل رو، بخور؛ میکنم تصور خنده ات رو
خنده ات دروغه، وای، دست زد به تورت
آخ، دارم میسوزم صدا کِل میاد، کِل بکشید، مرگ من کی میاد؟
آرامش
این مغز لامصب تا خسته است آروم نداری، میکنی بازم رد، یه جا خوب نداری
بذاری کپه مرگ رو، یه شب فکر نکن، بزن فست فوروارد رد کن این قسمت رو
الکل تو خون، خون توی چشم، چشم به راه، راه سیاه، تهش کجاست؟
تو که دوون دوون اومدی تا اینجاش، اهلی کردی هرکی وحشی بود توی راحت، تجربه و خاطره موند تو کوله بارت
اعتیاد به رپ، به شب، صدای لیوان یخ تو دست، یه لبخند رو صورت، نه ممنونم
سیاه مستم، هرچی نگاه کردم اینجا سردرد شد نصیب، این زمین، دورم چرخید
تلقین تلقین، آرامش، مسیر اشتباه بوده از آغازش
هرچی جلوتر میری، هرکی جلوت سنگ میبینه
میگیره فاز این رو که تازه این رو شروع کرده
میخنده، رد میشی بی حس، بعد چی میشه؟
اون غرق تو سوالاش، تو غرق تو رویاهات
آزاد از هفت دولت، بدون حد و مرز، گذشت دوران سگ شدن
بدون سوال، بدون جواب، یه گوشه ساکت منتظر فردا
اصلاح بدون ریش تراش، پیک بعد نوش، سلام
تلقین تلقین، آرامش، مسیر اشتباه بوده از آغازش
دنیا
موجش اون بیرونه، انتقامش از من، با این موج ملت تو هیروشیما از دم... صد و شصت هزار نفر، با یه دکمه به گا رفتن...
میبنده، وا میکنه، فشار میده، جا میکنه، ناخونش رو میکشه رو کاغذ، موشکش رو داره تا میکنه
دنیا واسش، بازی رض، اونی که بازی نمیکنه باید داییم شه
چند لاین از چمران رو سبقت گرفتی، و فکر کردی کی بوده که به من برسی؟
اون واقعیاش بزرگراه شدن، شیر جنگل بز و گاو شدن
از سیگار تو دستت تا شلوار تو پات، چیزای تو مغزت افکار اوناست
یه هالیوود واسه توی جغله بسه، مد کل زندگیت رو بده به دستت
پس خواهشا تو یکی روشنفکر نشو، از کافه هات واسه من مورخ نشو
یا توهم دادی یا ترحم ساختی، مام صاف بودیم، تنفر بافتیم
سینه خیز رفتیم، خشت رو گز کردیم، ما پیاده نیستیم، بشنو از نوید
مشتام رو سینمه، یادگار دیگمه، عَلَم نه، اعتراض سازکار دینمه
اعتراض، خوشبختی، یه دونه حلقه، کلی گل، این دنیا بدون سقفه رو ویترینای تنگی تو
چی شد ته اون کارتونا، چی شد؟ قهرمان ما که باخت، واسه شما چی، برد؟
الآن دارن چی پر میکنن تو مغز این بچه ها، پشت اون پرده ها، بدون هیچ سرصدا؟
سلام گرگ... بهونه صلح... نفت، جنگ، زبون خوش...
یک روز آفتابی
لطف خدا بارون تو شهر من اسید، دشمن ساخته ی دست اَجنبیه
بوق تو خیابون و اعصاب داغون و پول روی پارو و زر زر های آروم
لوکسا تو توالتا، مسکنا زیر زبون، خرج علف، علف خرس، اسکناس بی زبون
پولدارای عشق لات و عشقلای زوری، گُه خورده هر کی گفته گریه ی مرد خوب نیست
مردن تو خاطره، زندگی بعدا، گناها که کردم، سنگینی قبرم
دروغا که گفتم، خوب کردم گفتم، مرغا شما غازن، همشونم مفتن
فراریم لعنتی، اخراجم کردن، مایه ی عبرت شدم و اکرانم کردن
فکر کردن دنیا، عوض میشه واسم، سیرک مسخرشون رو تکرارم کردن
یک روز بلند آفتابی
مزخرفی که شنیدی حناق روزمه، این فکرا، سوهان روحمه
ضربان قلبمه این ضربا که میشنوی، تکرار تو گوشته از خواب که میپری
کافئین سمی، بی خوابی مغزی، حال من خرابه، میخوای بفهمی
بیدار نگرم دار، نزار بخوابم، زیر خاطرات یادم، میپوسم آخر
خطکش های کوتاه، بارون بی قانون، یه روز آفتابی، زیر شُرّه هامون
رنگین کمون رو راحت نمیشه دید، سیب سر درخت رو راحت نمیشه چید
دیروز، امروز، فردا
بخش یک - نوید
یه دنیا ساختم از وهمم، اونا که مسخره میکنن نفهمن
فراری از رویاهان، من برعکسم، دوس دارم زود بند بیاد نفسم
اکسیژن سوختنیه، الکم هست، جای سوختنیا رو میشه عوض کرد
جانی و میگرن و تیریپتان، خیلی وقته که تو این چرخم من
یه دقه وقت بده که سگ بشم، بگم چقدر دلم خو گرفته به این مریضی
سندرم تنفر از پولدارا، یه نژاد نادر از بولداگام
تو سنگ پودر میکنی، من استخون، چرت میگی اقلا درست بخون
فهموندن واقعیت حرص نیست، خوبه میدونی گم شدی تو یه ماتریکس
عاشق صحنه ها و ژستی، چجوری سیگار بکشی میشی سک*سی
تو اون رو یاد گرفتی ما این رو، از قرصا انتخاب بکنیم آبی رو
نفهمیم نمیدونیم داغیمو، میبینی؟ شاکی، شاکی از قاضی شد
نود و نه درصد، فدای یه درصد، مگه از دوازده تا صفر بفهمن !
شوک بشن، خیلی فکر کنن جوک بگن، تهش هیشکی نیست تخمشم...
چندتا بشکه نفت، میخوریم دورهم... یا پول میگیرن یا کشته شن...
واقعیت رو تو اون جعبه ی برقی، سخته بفهمی، دیش یا آنتن، جفتشون نجسن
بترس از اسمم، خبر خوشم واسه اهلش، یه موج جدید میاد به وقتش
نسلای بعد میفهمن موش نیستن، معلومه تو همه آزمایشگاها پول میدن
پولم ندن، دون میدن، نگران نشو من خوب میشم...
ولی من خوب نیستم! نگران نشو من خوب میشم... ولی من خوب نیستم، نگران نشو... من خوب نیستم...
بخش دو - رض
بده سم، با این هوا باید به آخر برسم، چیزی که نکشه، قوی ترم میکنه انگار زیر پرسم
سینه پُرِ درد، دود، میپیچه تو گلوت، همش سرفه، اِهه، هر روز بسوز
نسخ شیم، نسخ زندگی، هفتاد درصد آب و تشنگی!
این همه زمین، این همه کوه، این همه دشت؛ میزنی باز حرص چی؟
فکرش رو کن، فکرشم، میده آزار من رو توی نصف شب
زمانی که بیدارن فقط نصف شهر، من رو کاغذ میچکم تا قصه شم
فکرش رو کن هنرمند، با لبی زخمی، یه نامرد با پیرهن، با عکس تختی
یه لیست پر مشکلات، با کلی سختی، تو بد جایی اومدی، توی بدبختی
مردم یه جورین، انگار اومده قحطی، زندگی تو جمع، با افکار شخصی
این یعنی خوشبختی واسه تو، واسه خیلیای دیگه بدبختی
با صلح میجنگن، باشه، بهشت، جهنم، باشه
یه دکمه میزنه، راکت تو آسمون و دست یه بچه کلاشه
از یادمون بردن کی بودیم، به یادمون دادن کی باشیم
یادت نیست کی بودی، نمیدونی کی هستی، حالا میخوای کی باشی؟
صورت های یخ کرده رو میبینم، آسمون خراشای بی روح رو، آدمایی بُغ کرده رو میبینم که یادشونه دیروز رو...
راه میره
راه میره بگه چیزی یادش نیست، راه میره بگه زمین جای سازش نیست
توافق یه چیز چند روزه است و تفاوت یه چیز هر روزه
همین که فکرکرد به روز بعدش، فقط میرسید به کون لقش
داشت فکر میکرد اینا حقش نیست، جایی که غریزه زنده است منطق نیست
راه میره، راه میره، چپ نه، راست میره، راست میره
فقط، راست میگه، راست میگه، با وجدانش هنوزم سرشاخ میشه
راه میره شاید یه روزی بگه، زمین نچرخید، من جلو رفتم
واقعیت اینه، زمین میچرخه، همه میچرخن، توام میچرخی
این دنیا یه شهر بازیه، شهر بازی جای بازیه، بازیشونم خاله بازیه، بنی بشرم که آره راضیه
راه میره میشمره ابجدهوز، راه میره میشمره دوم، اول
راه میره میشمره کاشیا رو، راه میره میشمره لاشیا رو
راه میره کوله اش میخوره کمرش، راه میره بندش میبره از تنش
راه میره بندش باز میشه، هر لنگه کفشش یه ساز میشه
راه میره تموم ولیعصر رو، راه میره تموم شریعت رو
راه میره تموم انقلاب رو، راه میره این راه اشتباه رو
بیست و چنده و هنوز پیاده است، سوالای مغزش هنوز زیادن
چرا؟ چطور؟ چگونه؟ چی؟ تو دورترین نقطه از خونه ایم
راه میره شاید فقط به عشق هوای کنار مُدرس
هدف نداره، مسیره مونده، تنش به شکل یه وسیله مونده
خستگیش توی پاش، میشه مرهم سوز چشاش
افکارش روی اعصابش، داره تندتر از اون تخته گاز میره
داغون بود، بارون شد، بارون اومد اون آروم شد
برف شد برای خوشحالیش، الآن چند سالی هست تو خشکسالی
راه میره، راه میره، خودش که نه، دیگه پاش میره
راه میره، راه میره، تو دونه های آسفالت جا میشه
راه میره، راه میره، جنونش مسیر راه میشه
چپ، راست، چپ، راست، راه میره، راه میره
راه میره، راه میره، راه میره، راه میره، میاد اول مسیر و راه میره
دیدگاهی بنویسید
برای مشاهده دیدگاه های کاربران یا نوشتن دیدگاه کُلی راجع به این نوشته روی آیکون رو به رو کلیک کنید.
